Net gelezen in tijdschrift over mode en wat nou ouderwets is en zo. Leuk artikel, want, hoe vaak denken we dat dingen al heeeeeel lang 'uit' zijn, dan ineens komen ze terug. Zo liep mn oma in bloemetjes broeken, zaten er bij broeken met wijde pijpen wel eens de rist achter, jakkie, maar da's toch ouderwets...! Wie weet, voelen wij ons modern als we volgens de laatste mode lopen, en dit 25 jaar blijven doen. Voor ons gevoel is dat hartstikke modern; voor anderen is dat echt oma-outfit. Zo dacht mijn oma wellicht ook wel....grappig, om zo eens over na te denken.
Ik las onderstaande over de kringloop van de mode:
In 1937 formuleerde de Britse modehistoricus James Laver een wet over de kringloop van de mode. De cyclus duurt tegenwoordig wat korter, maar is verder nog van toepassing.
Dezelfde jurk is:
onzedelijk ->10 jaar voordat het mode wordt
gedurfd ->1 jaar voordat het mode wordt
chic ->als het mode is
slonzig ->3 jaar nadat de mode voorbij is
afschuwelijk ->20 jaar nadat de mode voorbij is
plezierig ->30 jaar nadat de mode voorbij is
romantisch ->100 jaar nadat de mode voorbij is
mooi ->150 jaar nadat de mode voorbij is
Dat doet mij denken aan de verkleedkleren, die wij altijd hadden thuis. Die ik nog heb, op zolder. Gelukkig hebben we zolder-plek. Heerlijk zalig stapeltjes maken! Die ene zwarte jurk vroeger, 'n soort ballroom jurk, die was mijn favoriet. Nu heb ik ook nog van dat soort, voor mijn toneel en dans, wat bij vlagen heel handig van pas komt.
Dat doet mij natuurlijk ook denken aan de kringloopwinkels:
en het scharrelen als er grof vuil was, in mijn studententijd, waar we dan huisraad vandaan haalden.
De kringloop in de natuur:
De verhalen van en over bomen, het filmpje over bijzondere bomen in ons land. En zo ook aan de lessen biologie die ik ook van mijn vader kreeg:
over de kringloop:En dan nu over de geit:
Vandaag hebben we de dierenarts bij Madelief onze geit gehad. Ouderdom, hittestress, Madelief werd niet fitter, bleef steken op een niveau halverwege. Toen ze vanmorgen zo zielig mekkerde, heb ik op zondag de dierenarts gebeld. Geen koorts, longen ok, maaaaaaaar: luizen! Niet overspring-baar op mensen (dat scheelt, dus niet van mij gekregen; alias grap-jurk-plaag richting mij oeps slik.).
Luizen eten bloed, bloed verplaatst zuurstof. Door luizen heeft het bloed minder zuurstof, dus meer ademen. Voila! De bejaarde geit heeft een kans.
Twee prikjes gekregen. Ging daarna tegen de dierenarts aan staan, vond haar blijkbaar best aardig. Nu een uur later zien we al verandering. helpt meteen ook tegen wormen. Hoeven hadden we al geknipt. Madelief is straks weer het dametje! Jippie! Ben blij dat we hebben gebeld. Over een week weer n prikje.Vrijheid, kansen, individuele keuzes, jezelf mogen zijn en niet zo klagen allemaal:
Toen een stuk gelezen waarin werd gefilosofeerd, beetje ingewikkeld maar leuk om te lezen, met 'n vleugje cynisme erdoorheen gehusseld. Het ging over de maatschappij en hoe mensen tegen elkaar aan kijken, de stromingen vrijheid, liberalisme, de ontwikkelingen in lang vervolgen tijden en vanuit herhalingen en op afstand bezien. Echt gaaf. Het werd langzaam opgebouwd. De gehele tekst zal ik niet nemen; ik kan het echter niet laten, een stukje ervan te citeren, komt ie:
"En daar zitten wij dan. In een geïndividualiseerde, neoliberale, postmoderne maatschappij. Ieder van ons op zijn geïndividualiseerde, neoliberale, postmoderne eilandje. Mens naast mens naast mens. Met z'n allen bedolven onder het puin van de postmoderne, neoliberale individualistische explosie."
Daarna wordt uitgelegd, waarom wij vinden dat we het eigenlijk zo goed hebben en niet zo zouden moeten klagen:
"Concurrentiebeleid, het geloof in het meritocratische maatschappijmodel -het model dat de persoonlijke inzet en verdienste beter waardeert en beloont-, het op de voorgrond plaatsen van economische belangen, de teloorgang van overgeleverde normen en waarden, de alleenheerschappij van de individuele vrijheid, met de daarbij behorende tanende geloof in de groep als kracht..het heeft er allemaal toe geleid dat wijze ervan overtuigd zijn in de beste werelden te leven."
Verderop lees ik, eens zo gezegd door Paul Verhaege: "We leven in de eeuw van de gestoorde ander". Dat is een andere manier om te zeggen, dat we niet zo naar de ander moeten wijzen. Kijk eerst eens naar jezelf
.
spiegeltje spiegeltje aan de wand.....
Iemand moet het doen...Samen moeten we het doen....
Dan denk ik weer aan die kringloop, die, lijkt het, voor zowat alles, of misschien echt wel alles geldt. Op een of andere manier...Ga ik over nadenken en filosoferen...
Maar nu niet, vind 't wel weer genoeg voor vandaag.
Pap ik kom eraan! En lekker, samen koffie!
dat doet me denken aan soms die kinderlijke wijsheid, die we soms kwijt zijn..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten