maandag 15 februari 2016

16 februari
Gelezen boek, wat indruk op me maakt. Ze nam in de oorlog een identiteit over van een ander meisje. Ze ontkwam er niet aan om te moeten overleven. Ze trok de jurk aan, met nummer erop, van een overleden meisje. Omdat haar eigen kleren stuk waren en ze geen overlevingskans had.
Ze stond hierdoor iets minder laag op de rang, dan dat ze al was en overleefde de oorlog.
Beelden blijven achtervolgen en zij heeft levenslang.
Feitelijk maakt het niet uit, hoe je heet, wie je bent, dat ben je zelf.
Toch achtervolgt het je, wie je bent. En wat je geworden bent en hoe.
Over verleden, loslaten, stempeltjes, onbegrip, hoe mensen kunnen zijn tegen elkaar en de kracht die liefde heeft, de binding die oorlog geeft. Daar gaat dit boek over. Het heet: Ik heet geen Miriam.
Afbeeldingsresultaat voor IK heet geen Miriam Men zegt: nooit meer.
Vaak zien we herhalingen, periodes die terugkeren en terugkomen. Dat vind ik eng.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten