Gouwe ouwe, ooit geschreven en dit had een metafoor moeten zijn, oorspronkelijk bedoeld als soort van grapje, het werd later een spelletje en tot een ietwat serieuzer stuk, toen ik met een van mijn kennissen met ALS gedachten uitwisselde en de thuiszorg kwam en zijn gordijnen openliet, waarbij de inkijk van de mensen van de straat bij hem, duidelijk bleef. Deze kennis kon zelf de gordijnen niet dicht doen, wel de opdracht geven om dit te doen. Waar blijft het autonome gevoel, als je dit zelf niet kunt? Maar wel opdracht ertoe kunt geven. Wie laat je toe om een kijkje te nemen in je kamer, je huis? Of, metaforisch egzien, in je binnenste? Voor wie laat je je gordijnen open en voor wie niet?

En zo begon het.

Gordijnen en mensen   Esther Lycklama, januari 2012

Proloog

De uitdrukking dat mensen over gordijnen beschikken was aanleiding tot de aanzet van dit stuk. De daaropvolgende discussies, gedachtegangen, opmerkingen, afwegingen, gesprekken van velerlei aard en suggesties ter overdenking en toevoeging van het kunnen voortzetten van velerlei kanten, aspecten en vanuit het kunnen reflecteren, kijken en denken vanuit meerdere hoeken en fronten, hebben uiteindelijk geresulteerd in een plan, dit op papier weer te gaan geven en dankzij voorgaande meedenkers en daarnaast vergelijkingen en discussies over culturele en traditionele historische feiten, gewoonten en gebruiken, naast de daarna ontstane normen en waarden omtrent gordijngebruik en zelfs gesprekken over groene stroom en energie hebben uiteindelijk tot onderstaande geleid. Of dit de vorm was die ik oorspronkelijk in gedachte had, weet ik niet. Onderweg heeft de oorspronkelijke vorm wijzigingen gekregen en zijpaden betreden zodat alle door mij samengevoegde en verzamelde gordijn-relaterende zaken in dit stuk verwerkt konden worden. Indien mij wat is ontgaan of andere perspectieven onder- of overbelicht zijn en dit een kwetsende, of vertekend beeld zou kunnen geven, meld ik bij deze dat dit geenszins mijn bedoeling is geweest en aanpassingen hierop graag mij ten oren komen. Voor zover mij bekend. Is dit een van de eerste stukken betreffende dit onderwerp en ik hou me aanbevolen voor suggesties van allerlei aard die een toevoeging of verheldering voor zowel lezer als mijzelf zouden kunnen betekenen. Indien de door mij gebruikte informatie tekort schiet, onjuist is weergegeven of onjuist over zou komen, is dat geenszins mijn bedoeling geweest. Mijn bedoeling is slechts een aanzet tot nadenken en bewustwording van het gordijn-beeld dat de maatschappij van nu geeft en daarnaast een aanzet tot een heroverweging van de wijze en keuze van de gordijn-visie als geheel en als individu eens nader te belichten en te overdenken. Doe ermee wat goed is, voor jezelf en voor de wereld om je heen. De kleine wereld en de grotere.

Mijzelf heeft het verrijkend gewerkt; de tijd en gedachten die ik hierover liet gaan en met anderen deelde, heeft min leven en kijk op de gordijn-wereld een verruimende en heldere, open kijk gegeven. Ik hoop dat dit ook voor anderen geldt en zij vaker hun gordijnen openen en naar buiten en om zich heen kunnen kijken, dit het liefst nog samen met anderen. Om eest te beginnen vanuit jezelf en je eigen huis en omgeving.

Met dank aan allen die mee hebben gedacht en mij tot denken hebben aangezet of de gedachte aan het schrijven hebben gestimuleerd, bewust of onbewust, tot het uiteindelijke vormen van dit geschreven stuk. In het bijzonder enkele filosoferende personen in mijn nabijheid. Zonder jullie had ik dit niet gekund.

 

Gordijnen vanuit historisch perspectief bekeken

Mensen hebben als ze geboren worden nog geen gordijnen

Dat is niet nodig, want anderen zorgen ervoor dat ze die hebben

Anderen sluiten en openen die wanneer zij denken dat dit nodig is.

Zelf heb je het besef van gordijnen nog niet

Als er geen anderen in de buurt zijn, gebruik je de gordijnen ook niet, je denkt er niet aan of vindt het niet nodig

Anderen kunnen dan zo naar binnen kijken

Daar zijn mensen niet aan gewend

 

Gordijnen vormen

Maar als je klein bent is dat niet erg want je kent het nog niet

Mensen kijken bij jou naar binnen want jouw gordijnen zijn niet dicht, dat is niet erg en jij mag daarop ook bij hun naar binnen kijken.

Toch is dat wat eng, want als er anderen bij zijn die wel gordijnen hebben, wordt er soms wat lacherig en verlegen gedaan

Gordijnen hebben went

Dit proces met allereerste kennismaking en bewustwording van gordijnen vindt plaats rond het tiende jaar en de aanvang tot vormen begint en het gordijnbegrip zal daarna nooit meer verdwijnen en een groot onderdeel en aspect van het dagelijks leven in de hand en tot zich nemen, of je wilt of niet, het is er en gaat nooit meer weg. Fijn of niet fijn, gedwongen of ongedwongen, het is een leerproces waar je mee om moet leren gaan en een plek moet krijgen die verschilt per individu. Of elk individu hier de ruimte voor krijgt is de vraag; niet ieder krijgt die en dit kan gevolgen hebben voor de persoon en zijn omgeving. Van positief tot negatief. Het kan een stilstaand proces zijn, doorlopend of later stoppen. Keuzes, gedwongen veranderingen, aan alles zit je vanaf je tiende vast, of je wilt of niet. Gordijnen horen bij de mensen, onlosmakelijk verbonden met rails, touwtjes, spijkers, garen en het gebruik ervan verbindt mensen tot elkaar. Van cultuur tot ontbreken van gordijnen en de hechte band die er dan toch ook kan zijn tussen de mensen met elkaar, afhankelijk van de omgang en de grootte van de openheid die de kieren of ontbrekende gordijnen geven en de ruimte licht en warmte die men elkaar geeft, toestaat, waardeert en respecteert.

Op een of andere manier wordt het begrip ‘gordijn’ dan zichtbaar, het zien dat anderen dat ook hebben en zeker als je groot bent , maken het iets wat zowel meedoen als het hoort zo en nieuwsgierigheid opwekt

Mensen zijn een kuddevolk en doen elkaar na

Dus meestal is het besef van gordijnen gevormd en af als je ongeveer 10 bent.

Daarna volgt het uitzoeken van gordijnen en er aan wennen, vervolgens de implementatie ervan in de praktijk. Hoewel dit voor ieder anders is, volgt later in dit stuk een toelichting en eindigt dit stuk met een epiloog met mijn persoonlijk advies en visie op het gordijnvraagstuk.

 

 

Het kiezen van gordijnen, invloeden van buitenaf, variabelen en flexibiliteit

Het kiezen van gordijnen gaat niet helemaal vanzelf. Soms adviseren anderen je, laat je je overhalen of je bent gewend aan de gordijnen die je kent, die zijn vertrouwd en goed. Dat noemen ze de gewoonten en gebruiken van je directe omgeving of cultuurgebonden.

 

Als je gordijnen kiest kun je kiezen uit verschillende kleuren, donker, licht, afhankelijk van jou op dat moment en de mensen waarmee je dan op dat moment mee te maken hebt en je beïnvloeden. Het kan zijn dat je later liever donkerder gordijnen had gekozen of iets anders mooier vind.

Ook is de kwaliteit een keuze van dat moment. Deze kan variëren van goed tot slecht. Sommige mensen echter vinden het niet erg als er gaten komen of soms kieren zitten tussen de gordijnen. Gordijnen hoeven niet helemaal afgesloten te zijn.

Als het waait en gordijnen wapperen vinden sommigen ook niet erg, anderen weer wel. Het brengt variatie en flexibiliteit, daar moet je van houden, tegen kunnen of aan wennen. Of het is de fase die optreedt als je met gordijnen begint, die later steeds dichter worden. Daar raak je dan ook weer aan gewend.

Soms vergeet je ze dicht te doen of is het nog warm genoeg, of is binnenkijken op dat moment niet erg, soms juist wenselijk omdat je graag wilt laten zien hoe je huis er van binnen uit ziet als je er trots op bent. Als het een rommel is, dan hou je de gordijnen liever dicht. De mooie dingen mogen anderen wel zien; de mindere niet.

 

Geen gordijnen als keus en verschillende opties vanuit verschillende perspectieven belicht

Sommige mensen hebben echter geen gordijnen en krijgen die ook nooit

Ze zijn wat minder slim (verstandelijk gehandicapt), vergeten het omdat ze bezig zijn en denkbeeldig gordijnen hebben; Warmte hebben ze niet nodig en anderen zeggen ook niet dat ze dicht moeten, ze zijn wel dicht lijkt het, het valt niet op

Sommigen hebben geen gordijnen omdat ze dit niet nodig hebben, wat anderen hebben hoeven ze niet ook te hebben en gordijnen hebben bevalt ze niet

Of je hebt wel gordijnen omdat het zo hoort, voor de schijn,  en houdt ze open

Of je hebt gordijnen en doet ze dicht wanneer je het prettig vindt en de warmte binnen wilt houden

Of je hebt helemaal geen gordijnen en het licht kan altijd naar binnen en de warmte naar buiten

Dat vinden mensen vreemd als je helemaal geen gordijnen hebt en ze niet eens dicht kan doen.

 

 

Hulp en praktische tips ter ondersteuning bij de keuze  van gordijnen

Gordijnen kiezen en er aan wennen is lastig

Ze kunnen dun, dik, doorzichtig, ondoorzichtig  of bedrukt zijn

Het ophangen kost tijd en dat lukt niet iedereen

Uitzoeken ook, soms blijft het bij niet kunnen kiezen of blijft het eerst bij vitrage

Ook zit er een prijskaartje aan

Wat past bij je en wat heb je er voor over

Wil je het zelf en wat willen anderen dat je doet

En wat wil jij laten zien, alsof je meedoet en het niet echt willen of neem je tijdelijk gordijnen over als je verhuist of om andere redenen en stel je de echte keuze nog even uit.

 

 

Mogelijke keuzes, meespelende factoren die de keuze beïnvloeden van het kiezen van de juiste gordijnen

Meedoen en verder niet nadenken en worden als de rest

Je gordijnen nemen en ze niet willen, bepalen wanneer anderen ze bij jou dicht willen hebben is het makkelijkste; zelf kiezen en misschien genieten van een heel andere keuze en een andere smaak hebben, deze laten zien, durven laten zien en er trots op zijn is knap. Stel dat anderen het maar niks vinden? Je eigen smaak en keuze van gordijnen kan bij je persoon horen en er voor kiezen welke jij wilt en kiezen wanneer jij ze zelf open en dicht doet, echt wat jij mooi en prettig vindt, is voor veel mensen moeilijk en lastig. Soms praten ze dan over elkaar en vinden het geen mooie gordijnen en de persoon raar, zonder dat ze de gordijnen van dichtbij bekeken hebben.

 

Als er meerdere mensen vaak tegelijk op een zelfde plek zijn, ergens (zoals bijvoorbeeld een gezamenlijke plek als een kantine, werkplek) zijn en ze moeten gordijnen uitkiezen, dan wordt dat vaak een groot probleem. Ieder denkt er anders over en ieder heeft thuis zijn eigen gordijnen. De een wil dikkere, kleurrijkere, donkere of lichte kleuren, of misschien alleen een vitrage, betrouwbare goedgekeurde en veilige gordijnen of helemaal niet. Om deze samen te voegen tot een uiteindelijke keuze tot een gordijn waarmee ieder tevreden is valt al helemaal niet mee, naast het feit van de momentbepaling die tevens beïnvloedt of je vandaag van kleuren of donker houdt. Dat hangt ook weer af van je gemoed en omgeving. Als iedereen dat vindt, doe je mee of weer niet. Ook wil ieder zijn/haar visie laten horen en elkaar overtuigen met argumenten om deze visie over te nemen als groepsvisie. Als werkelijke overtuiging dat deze visie goed is, naast een mogelijk stukje macht en het euforisch gevoel, belangrijk te zijn in de groep en hierdoor een positie te verkrijgen waarmee je verzekerd bent van steun en zult merken dat hierdoor je profijt zult hebben op meerdere fronten en je steeds minder moeite zult hoeven te doen om volgelingen te krijgen in de meerdere visies die nodig zullen blijken bij groepskeuzes. En of het een groep is die samen kiest of niet, macht, cultuur, gewoonten, gebruik, doel, respect en gelijkwaardig kiezen op een juiste wijze bepaalt uiteindelijk de keuze van een gordijn van een groep.

 

 

Gordijnen en maatschappelijke en gemeenschappelijke factoren in de praktijk

Anders gebruik dan omgeving

Vind je als enige het gordijn niet goed, doe je hem minder vaak of later dicht of open dan de rest in je directe omgeving, dan heb je een probleem.

Hoe fijn zou het zijn om zelf te mogen bepalen en beslissen over je gordijnen en over de gordijn waar je mee te maken hebt als het jou betreft?

Als je dan nog te jong bent, wat achter loopt, verstandelijk gehandicapt bent, ze zelf niet meer dicht kunt doen als je oud of ziek bent en het vergeet, dan is het niet erg.

Bemoeienissen van buitenaf in positieve en negatieve zin; ondersteunend en afwijzend of corrigerend

Meestal wordt er snel over nagedacht en op gelet, door de omringende mensen, waarom die gordijnen dan wel niet open zijn of vergeten zijn. Naast de controle of jouw wijze van omgaan en gebruik binnen de gebruiksvisie en gewoonten passen van de omgeving, deze overeenkomen binnen het groepsaspect, bezit dit naast deze een sociale controle een zorgaspect waar niet overheen moet worden gekeken. Het is een aspect wat zorg aan naasten behoeft en men nodig heeft in een groep en elkaar steunt als het echt nodig is. Het bemoeialligerige effect zal veelal op de voorgrond treden, echter, indien het wel van nut kan zijn, ligt het voorhanden en is de omgeving snel beried toe te schieten, hulp te verschaffen. Indien desbetreffende de sociale controle en regels wel voldoende en op een acceptabele wijze gehanteerd heeft. Anders is deze persoon al uit de groep gemikt en kan op hulp steeds minder gerekend worden. Ook dit kan een aspect zijn om tegen je wil de gordijnregels te hanteren zodat je hulp krijgt. Zeker voor alleenwonenden dient dit aspect niet te worden onderschat.

Mensen worden dan ongerust

Proberen te bellen en vragen of alles wel goed is en proberen aan je gordijnen te komen of binnen te komen

Als je ze dus even hebt en je doet anders, valt het op. Ga je anders doen, dan is het wennen  voor jouzelf en anderen maken zich ongerust, vinden het raar of eng.

 

 

Gedwongen veranderen van gordijnen in de praktijk en doorbreken gewoonten; stimulans en beïnvloeden van de omgeving hierin en het wederzijdse geleidelijke  acceptatie- en gewenningsproces daaropvolgend

Als je ziek of oud bent kun je soms niet anders en maakt het niet zo uit, de Thuiszorg of familie doet het dan voor je en dat is dan wel weer heel gewoon, die mogen wel aan je gordijnen komen, hoewel dat niet bij elke gordijnopener zo is, soms doen anderen de gordijnen bij je open die niet aanvoelen wanneer jij ze open zou willen doen. Ze doen dat omdat dit moet of hoort en jij kan dat als onprettig ervaren, Ze komen aan je gordijnen en wie daar aan komt, komt ook aan jou en dat raakt je. Gordijnen zijn iets heel persoonlijks want die heb je al heel lang. Als je ze zelf niet meer open kunt doen, doet dat zeer en als anderen er aan zitten zonder rekening met jou te houden, is die ander een persoon die waarschijnlijk zelf zijn gordijnen dicht zou laten als die ziek zou zijn en jij zou het niet mogen wagen om aan die ander zijn gordijnen te komen. Dat geeft een oneerlijk en ongelijk gevoel

Als je ze eenmaal hebt en er aan gewend bent is het lastig als je ze even niet hebt

Je voelt je dan alsof iedereen bij je naar binnen kan kijken

Dat is ook zo, hoewel sommigen een beetje door gordijnen heen kunnen kijken als je ze wel dicht hebt

En dat zijn wel enge mensen want dat wil je niet

Als je gordijnen hebt en jij doet ze dicht, wil je niet dat er iemand toch wat kan zien, alleen als jij dat dan eventjes wilt

Stel je voor dat ze net iets zien wat je even niet wilt

En stel dat dit niet zo hoort en anderen zien dit, dat is eng en niet jouw keus

Zeker als het iets is wat misschien vreemd is, is het al helemaal eng

Als je gordijnen hebt bepaal jij wanneer ze dicht zijn of niet en ook of je er kieren tussen laat zitten of er gaten in laat komen en deze herstelt of niet of dusdanig verstopt dat ze alleen zichtbaar zijn voor degenen waarbij het niet erg is en er geen oordeel wordt gevormd en je in je waarde kunt blijven. Meestal zijn dit gelijken, die eenzelfde gedachte hebben over de gordijnvisie als geheel.

 

Smoezen als gaten en kieren in gordijnen zijn niet netjes, dijn discutabel van aard. De werkelijke gedachte onder deze uitspraken kunnen verstopt zijn en een verrassende onthulling teweeg brengen als deze tot uiting komen of worden gebracht.

 

 

 

 

Overname en deels mee gebruiken van jouw gordijnen en proces van acceptatie en verwerking

Sommigen mogen jouw huis binnen en als je ze heel aardig vindt, mogen ze zelfs aan je gordijnen komen. Dit gebeurt pas als er een vertrouwen begint te ontstaan en het openen van de gordijnen van iemand anders gebeurt als dit wederzijdse vertrouwen hierdoor voldoende is gegroeid en de gordijnen al een paar keer geopend en gesloten zijn in elkaars bijzijn. Op de vraag, of de ander de gordijnen zou willen openen of sluiten en dit dan ook doet, aan jouw gordijnen mag komen, zal eerst heel voorzichtig plaatsvinden. Je weet niet of de ander hiervan gediend is. Pas na enige tijd en tussenpozen in de verwerkingstijd hierin, zal, indien dit voor beiden stilzwijgend geaccepteerd wordt, de ander dit voorstel ook gaan overnemen. Daarna volt een periode van proberen, afwachten of de ander dit voorzet en de band en vertrouwen stand houdt of voortzet dan wel verstevigt.

Ze mogen die dan open en dicht doen als jij het vraagt maar dat doe je niet zo snel

Als ze het aan jou gaan vragen, ken je ze al wat langer en dan hebben ze het al een paar keer voor jou gedaan en geoefend

Dan, na een paar keer veilig bevonden te hebben dat anderen jouw gordijnen kunnen bedienen mogen ze dit af en toe zelf doen, uit zichzelf

Dat moet wel heel voorzichtig gebeuren want aan andermans gordijnen komen zonder dit te vragen kan onprettig overkomen en als indringen van je wereld worden beschouwd

Verontwaardiging of eruit meppen en nooit meer aan de gordijnen mogen komen kan een gevolg zijn

Dat is vervelend als je van de persoon houdt en de gordijnen wel leuk vindt

Ook is het veel leuker en fijner als je kunt doen wat je zelf denkt dat goed is en zelf gordijnen open en dicht doen, ook bij een ander, mee mogen bepalen wanneer het licht genoeg is en niet te warm, is veiliger en geeft meer rust. Vaal is het aanvoelen en met de ander bepalen of open doen op dat moment prettig is. Gek is het, vaak als je elkaar wat kent, ga je feilloos aanvoelen wanneer dat het goede moment is

Ook wanneer ze weer dicht moeten

Dat gaat eerst wat voorzichtig, dan na een poosje wennen gaat het vanzelf

 

Voordelen en na gewenning van het samenwerken bij gordijngebruik

En dan mag je ook de gordijnen bij de ander open doen, dat is een ander huis waar jij en de ander dan ook weer aan moeten wennen. Het wederzijdse vertrouwen is hiervoor een onmisbaar element en is de basis die nodig is om dit te kunnen opbouwen en vast te kunnen houden. Als het warm genoeg is en beiden dit als dusdanig ervaren, kunnen de gordijnen geopend worden en dit als belevenis samen ervaren worden. Dan is het een vereiste en tevens gevolg dat men zich op zijn gemak voelt bij elkaar. Dit houdt tevens dit gebruik en ontstane gewoonte tot stand.

Als je eenmaal wat vaker aan gordijnen van anderen hebt gesleuteld, mag je soms wat sneller aan gordijnen komen omdat je er handig in bent geworden en steeds beter gaat aanvoelen wanneer ze open moeten of niet

Want veel mensen houden gordijnen veel te lang dicht

Zeker als het koud is en donker en je er aan gewend bent

 

Tip bij juist gebruik van gordijnen

Zorg er zo nu en dan voor dat er regelmatig onderhoud gepleegd wordt aan de gordijnen indien de wens en behoeften er zijn deze in stand te houden. Er kunnen stof of beesten in gaan zitten, hetgeen een sfeer verhogend maar daarnaast ook een ziekmakend effect kunnen hebben hetgeen tot afsluiting en isolement kan leiden. Dan is deskundige hulp noodzakelijk. Zorg ervoor dat de gordijnen regelmatig geopend worden om vereenzaming en afsluiting van de buitenwereld te voorkomen en zodat voldoende licht naar binnen kan komen. Warmte in je eentje verdragen is niet genoeg. Delen met warmte van buiten en frisse heldere lucht en licht daaraan gekoppeld kan, na vermenging met elkaar en dat avn andere mensen een gezonder en rustgevender effect hebben. Dit is zeker zichtbaar en aantoonbaar op lange termijn. Na voortzetting hiervan is een resultaat in zeer stijgende zin meetbaar en weer te geven in een met positief resulterende en voortdurend geëvalueerde vraagstelling en weergevende gegevens in een onderzoek grafiek.

 

Gordijnen ontbreken tgv onbekendheid ipv afwijzing en reacties hierop

Zo hebben mensen in warme landen zoals Afrika en Azië vaak helemaal geen gordijnen

Daar is het licht en warm

Open doen en aan elkaars gordijnen zitten is dan helemaal niet nodig en komt amper voor

Mensen hebben daar er vaak ook te weinig geld voor. Naast het daar ontbrekende praktische aspect, is er in deze landen vaak meer sprake van een financieel aspect wat de aanschaf van gordijnen beperkt en onmogelijk kan maken. Het culturele aspect en gewenning, het ontstaan van gewoonten, speelt daarnaast een rol. Duidelijk is en dat mag hierbij verondersteld worden, dat het culturele aspect mede door de genoemde factoren als het ontbreken van financiële middelen, alswel het ontbreken van kou en de noodzaak hier wat aan te doen, ontbreekt. De warmte is er al en heeft geen gordijnen nodig, zodat de prioriteit niet ligt op het wel of niet bezighouden met gordijnen en de vele zaken die dit met zich mee brengt, maar dat de mensen daar wel andere dingen aan hun hoofd hebben dan zich bezig te houden met gordijnen, wel of niet en de kleur, stofkeuze en modellen ervan. Je kunt je afvragen of dit, naast een culturele invloed, tevens een gevolg of invloed is vanuit de luxe die er ontbreekt of is ontstaan. Een vergelijking met luxe en minder luxe landen, naast het warmte en koude aanwezigheidsaspect, zouden wellicht opmerkelijke uitkomsten kunnen hebben.

Dus denken over gordijnen wel of niet komt al weinig voor

Bovendien hebben anderen het ook niet dus jij ook niet

Dit is zichtbaar in warmte die elk moment straalt en zichtbaar meer licht geeft.

 

Afschaffen van gordijnen

Als mensen aan je gordijnen komen, komen ze aan jou

Als het je niet lukt om je gordijnen open te krijgen of als het wat donker blijft en je het van binnen wilt veranderen, heb je misschien aan ander interieur nodig en kun je overwegen andere gordijnen aan te schaffen of er iets aan te wijzigen. Als je dit zelf niet kunt, kun je hulp van kennissen vragen en als dat niet helpt en je zit ermee in de knoei, zijn er mensen voor die er voor geleerd hebben die je kunnen helpen en advies kunnen geven. Dat wil nog niet zeggen of dit daadwerkelijk helpt en tot een oplossing leidt. Ze moeten jou kunnen aanvoelen en jij moet het advies ook kunnen begrijpen en er achter staan. Pas dan kun je zelf uitzoeken wel gordijn of nieuwe interieur bij je past. Soms gaan huizen stuk of zijn aan vervanging toe. Soms wordt de omgeving donkerder of verandert doordat er op straat wat wordt gebouwd of een flat tegenover je huis komt te staan. Of je huis is verouderd en aan vernieuwing toe.

Veranderen is eng  en geeft weerstand, maar als je eenmaal bezig bent en een goed idee hebt, gaat dit vaak vanzelf.

Ophangen en klussen aan je huis kun je niet zelf en heb je anderen voor nodig. Jij gaat dan soms te snel en moet anderen uitleggen wat je wilt en bedoelt en bent soms gepikeerd op elkaar als de ander aan je huis zit en niet doet hoe jij denkt dat het moet. Soms heb je ook een echte klusjesman nodig die het sneller en beter kan en die zich minder bemoeit, doet wat jij vindt. Soms is de kwaliteit dan niet goed, en een ander advies of traject had moeten volgen, of is uitgevoerd wat jij dacht dat het beste was en kom je er achter dat dit toch anders had gemoeten. Soms is de kwaliteit van dusdanig slechte aard, dat er gaten in de gordijnen vallen. Sommigen zullen hierover een klachtenprocedure starten, anderen zullen dit naast zich neer leggen na een frustratie en ergernis, weer anderen zullen deze gaten niets of weinig interesseren. Het had hun eigen keuze kunnen zijn die opzij was gezet door de groepskeuze die overheersender was en nu blij zijn met het uiteindelijk gevolg en resultaat wat hun wijze van leven uiteindelijk maakt hoe hun verwachting en wens samenkomt en dus uiteindelijk tot tevredenheid leidt. Reacties vanuit de omgeving kunnen hierbij een bijdrage geven tot alsnog bijstellen en het opvullen en dichten van gaten en/of de keuze van andere gordijnen. Soms heeft dit een uitsluiting van de groep of verhuizing tot gevolg.

Aan gordijnen en interieur zit je niet vast, je kunt weer een stukje afbreken en weer net iets anders verbouwen dan je van plan was en dan nog tevredener zijn met het resultaat

En misschien geeft het dan niets als anderen het niet mooi vinden, het is jouw huis, jouw gordijnen en als je anderen mee kunt slepen om ook enthousiast mee te doen en bezig te zijn, krijgt het vorm, hoort dit bij jou en heb je een mooi eigen huis met gordijnen waar anderen die dit fijn vinden dat je blij bent met je huis, ook je gordijnen mee wilt delen en wilt samen gebruiken als anderen dat fijn vinden.

Het is fijn te constateren dat de maatschappij zich heeft aangepast aan de behoeften van de meerderheid van de maatschappij; het is prettig en rustgevend te weten, dat op feestdagen de meeste grote interieur winkels geopend zijn en uitgebreide keuze hebben om ook op deze dagen met het grote vraagstuk van gordijnen bezig te kunnen zijn. Blijkbaar heeft dit in deze tijd een dusdanig grote rol voor de mensen, dat weten er terecht te kunnen en dit ook daadwerkelijk gebeurt, genoeg is om deze trend te vervolgen. Je kunt je afvragen waar dit naar toe gaat.

 

Deskundige en ondersteunende hulp bij verandering en vastlopen in dit proces

Er zijn mensen die jaren hebben geleerd voor gordijnen openbaar en interieur adviseur.

Sommigen hiervan kunnen het dan nog niet en zijn soms op je geld uit. Informeer goed vooraf en overweeg je keuze, neem er de tijd voor. Hou rekening met wachtlijsten. Veel mensen praten hier niet over; veranderen is iets persoonlijks en individueel hetgeen mensen veelal binnenskamers houden zolang er nog gordijnen gebruikt worden. Kieren op dit moment zijn niet wenselijk; slechts de huisgenoten kennen het binnen interieur en anderen moeten er naar raden.

Hou ook rekening met het feit dat er meer mensen zijn die aan het veranderen zijn en dit lastige keuzes zijn, voor de een moeilijker dan de ander. Het pleit ervoor niet te oordelen en te respecteren wat een ander doet, zo ook wat jij doet. Zolang de gordijnen dicht zitten is het nog veilig en bij het kiezen en de daadwerkelijke start gekozen te hebben, waarna de richting duidelijk is en de start gaat plaatsvinden, is eng en is daadkracht en lef voor nodig. Met sociale steun van je naasten die je huis van binnen kennen, later zul je de steun van buitenaf prettig vinden, maar niet echt noodzakelijk. Voor de voortzetting van het proces naar het einddoel, is ondersteuning van buitenaf wel wenselijk, maar als je de keuze goed voorbereid hebt, is met sociale steun van de adviseur en je naasten binnenshuis voldoende om tot resultaat te leiden.

Bedenk hierin dat doorzettingsvermogen hierin onontbeerlijk is, evenals het feit, achter je keuze te staan en te blijven staan. Anders is het gedoemd te mislukken en kun je beter je tijd en geld aan andere zaken besteden.

Of begin te vervangen door vitrage of een douchegordijn, gordijntjes als versiering of afleiding. Dit kan van tijdelijke aard zijn, ter ondersteuning van het proces, of wellicht bij het ontbreken van de noodzakelijke factoren waardoor het einddoel bijgesteld wordt, het einddoel zelf of als ondersteuning van het  uiteindelijk niet meer terugkeren van de gordijnen als hulpmiddel omdat immers voor niet iedereen elke wijziging te accepteren zal zijn. Voor de een gaat dat makkelijker dan voor de ander.

Anderen zijn zeer kundig en geactualiseerd en komen met een gedegen advies wat bij jou past

Het blijft uitkijken met mensen die aan je gordijnen willen zitten en meestal is het het prettigste dat jij dat zelf aan geeft wanneer jij daar aan toe bent. Slechte gordijnen, adviezen die opdringerig zijn, zijn factoren die mee kunnen spelen en alert zijn is een must. Als je zo aan je eigen vertrouwde gordijnen gewend bent, neem dan de tijd om goed te overwegen hoe, met wie en na een goede voorbereiding en tijdplanning aan de slag te gaan. Forceer niets en geef het zelf aan.

Doe de juiste keuze en kies intuïtief en rationeel welke wijze en persoon het beste bij jou past en je je prettig bij voelt

 

Gebruik hiervoor de gekozen route en blijf open staan voor adviezen en wijzigingen.

Gebruik hierbij evt. de door mij eerder geschreven route en keuze tot navigatiesystemen en naaste adviezen.

 

Energiekosten en maatschappelijk verantwoord ondernemen

Afschaffen kost energie in de vorm van tijd en doen. Ondersteuning kost ook tijd en geld, hoewel hiervoor verzekeringen deels vergoedingen geven. Kijk goed of dit in het basispakket valt of pas uw verzekering hierop aan. Na afschaffing zal dit energieverbruik eerst nog wat stijgen, waarna de warmte terug wordt verdiend en zeker merkbaar en voelbaar is. Voor velen zal dit langdurige proces een verlichting geven, hetgeen weer energie oplevert en het een gezonder levenseffect heeft op lange termijn. Minder zieken levert winst op voor de bedrijven en de verzekeringen krijgen dit geïnvesteerde later terugbetaald. De energie mbt warmte is eveneens in het begin warmteverliesgevend en de latere warmte is duidelijk meetbaar en wordt tevens terugverdiend. Middels een begroting levert dit op lange termijn meer op dan de nu bestaande situatie. Daarentegen moet opgemerkt worden, dat de interieur- en gordijnverkopers opgevangen moeten worden door gebrek aan inkomsten. Dat doet teniet aan het voordeel dat dit voor de grote groep zal hebben; deze kleine groep behoeft zeker aandacht die we kunnen geven met de warmte die bij de anderen vrijkomt.

 

 

Vergoedingen en verzekeringen

Verzekeringen helpen niet altijd, voor gordijnen is het lastig. Maar laat je niet afzetten, kijk uit dat je kiest wat bij je past en let op de kwaliteit. Doe het goed en samen met mensen die het echt menen en willen doen hoe jij dat wilt, samen. En dit dan ook willen aanvoelen.

 

Toekomstige ontwikkelingen in ondersteuning bij de afschaf van gordijnen in de praktijk

Mac-Drive gordijnen punt heeft nu een oplaadpunt, kost moeite om het te vinden, even wennen dat je ook de snoeren mee neemt zodat je verzekerd bent van een goede aansluiting en over een goede verbinding beschikt.  Binnenkort met Wi-Fi, dan als je er aan gewend bent, kun je het steeds vaker overal toepassen. Resetten is dan nodig, kost wel moeite en uiteindelijk levert het veel op. Het wordt dan een automatisme en gaat vanzelf. Eerst nog met een snoer en zit je verbonden en als er wat mis gaat, is dit prettiger en kun je snel weer terug naar het startbegin. Met Wi-Fi is dat veel ongemakkelijker en onwennig. De ontbrekende draad hierin vermindert het gevoel van verbondenheid en beperkt het hebben, krijgen en houden van vertrouwen; de voortdurende aanwezige angst, dat op elk moment een doorbreken van dit vertrouwen kan plaatsvinden, met wellicht een afbreken hiervan van tijdelijke of langdurige aard, speelt bij veel mensen parten. Zeker omdat dit iets nieuws is, is vertrouwen winnen een langduriger proces dan bij de meer bekendere systemen die men van afstand waargenomen heeft en heeft kunnen constateren en ondervinden dat anderen deze systemen inmiddels hebben gevonden en deze door grotere groepen regelmatig worden gebruikt en aantoonbaar redelijke resultaten geven. De basis van onbekendheid en de overstap naar verandering naar een situatie waarvan onzeker is, dat deze betrouwbaar is en nog te onbekend, kan te groot zijn. Informeren hierin en delen met anderen, evt. via een forum of middels een adviseur, kan een handige zet zijn; als deze wijze bij de persoon in kwestie past. Na enkele weken kan dan bekeken worden of dit aanslaat en positieve uitwerkingen zichtbaar gaan worden.

 

Na de aanschaf en gewenning

Gewoon, omdat jij het bent.

Graag kom ik een keertje je nieuwe gordijnen bewonderen

Ik zal ze niet open doen, en als ik dat wel zou doen, dan pas wanneer jij dat zelf zegt.

En dat is wanneer jij me ook vertrouwt en waarschijnlijk ik jou ook

En misschien kunnen we ze dan samen open doen en naar het licht kijken en de warmte van buiten voelen en genieten van de zonnestraaltjes daarbij. Samen naar buiten kijken.

En later ook als het regent kijken we samen en houden we elkaar warm en droog. We hebben dan geen regenjas meer nodig, het is warm genoeg met elkaar.

Dan kijken we er samen naar, hand in hand en begrijpen elkaars gordijnen, glimlachen naar elkaar en houden de gordijnen open; we vergeten ze en treken ons niets meer van de rest van de wereld aan.

Het is goed.

 

Epiloog

Gordijnen zijn veelal maatschappelijk en cultuurgebonden, vaak gedwongen aanwezige hangijzers. Het zelf kunne kiezen bevordert het welzijn en deze keuzevrijheid zou respectvol richting elkaar genomen moeten worden. Mijns inziens is een maatschappij zonder gordijnen een maatschappij die samen en maatschappelijker prettiger oogt en aanvoelt omdat de openheid en warmte samen gebruikt kan worden en dit voordeliger is dan per persoon. Het bevordert de samenwerking en het eenheidsgevoel, met daarnaast een respectvolle omgang en begrip voor en naar elkaar. Vanuit evolutionair oogpunt is altruïsme uiteindelijk de gedachtegang geweest van het hele verloop van de evolutie en ten allen tijde zichtbaar als aanwezige factor bij het voortzetten van de bestaande groep. Altruisme overwint egoisme. Je hebt elkaar nodig. De warmte die het ontbreken van gordijnen aan elkaar geeft ipv tussen elk gordijntje te blijven hangen, is een gedeelde warmte die alle evolutionaire zaken overtreft en als basis dient om door te kunnen gaan. Zonder warmte is er geen leven en dus geen groep.

Mijn standpunt is: schaf de gordijnen af.

 

 

 

 Quizzz

Vraag 1:

Waar denk je aan als je deze afbeeldingen ziet?

Vraag 2:

Waar dacht je een jaar geleden aan, als je deze afbeeldingen zou zien?

 

 

 

Enkele mogelijke antwoorden:

Herfst en kastanje poppetjes maken, herfsttafels op school

Wasmachine, antistatische bolletjes voor de wasdroger

Wasbolletjes waarin wasmiddel kan

Lytchees op een Aziatische markt, een van de herinneringen aan verre reizen ooit

Corona virus

Soms kun je dingen anders zien, door wat er om je heen gebeurt

Ik ga komende week kastanjes zoeken en poppetjes maken. Fotoboeken bekijken van onze reizen, bij een houtvuurtje, met de kat op schoot terwijl de wasmachine draait met een wasbolletje van een nieuw wasmiddel en mijn was heerlijk antistatisch strakjes uit de droger komt .

Deci de kat en ik.

Na een boel dierenarts bezoekjes, nou ja, boel, het was het waard....heeft Deci een boel pilletjes en lijkt weer op een voldane kat. dat leek hij al, maar hij sliep zo veel. Toen we voor een apk naar de dierenarts wilden gaan, voordat we onze Corona-Proof vakantie gingen houden op een camping, 40 kilometer van huis, zodat we eventueel terug konden, voor de kat als onszelf, mocht Deci te ziek worden en onze Huisoppas-sers dit liever niet wilden. En wij bij Deci wilden zijn.

Of als er iets Corona-achtigs gebeurde.

De klachten die Deci bleek te hebben, doen ons denken aan een hoog bejaarde mens. Zo noemde onze oudste zoon het. Met daarbij, dat Deci geluk heeft met zijn verzorgers.

Om privacy redenen vanuit de AVG wet, die vast ook voor poezen geldt, gaan we deze niet benoemen. We zorgen dat Deci het goed heeft en investeren nu in voedsel wat beter is voor zijn nieren. 

De gedachte, dat we beide niet roken en dit budget besteden aan het genieten van Deci, dat scheelt. We hebben nog een kat en dit kan dan makkelijk uit.

 

De dagen met Deci die we nog hebben samen, zijn misschien goed te tellen.

Met de huidige Corona tijd en de dingen die we om ons heen zien, genieten we van elk moment met Deci. Tel je zegeningen. In wat je wel hebt. Er kan zoveel nu niet, of minder. Toch is er nog zoveel, wat we wel hebben. In elk geval Deci straks op schoot. En knuffeltjes geven.

 

Hoe mooi, dat Deci ons steeds opzoekt. De gezelligheid. Liever kan haast niet.

  

Het paard dat voor het eerst een luchtballon van dichtbij zag. 

Een enorm blaas geluid. Ineens, naast onze tuin en achter een van onze schuurtjes en fruitbomen. Een huppelend paard. Blij? verbaasd/ Iets interessants te zien, naast het Gewone dagelijkse?

In elk geval, was het paard aan het rennen, galopperen en volop aan het kijken.

De luchtballon was echt heel dichtbij!

Ik keek vanaf mijn stoel, met onze bejaarde, toen nog zieke kat, op schoot toe.

Mijn man kon er dichter bij en naar toe lopen en bracht me verslag.
Het was maar kort, want luchtballonnen gaan snel.
Maar het was echt een heel kort, vrolijk (denk ik) en gekleurd moment. 

In tijden van Nu, zijn Momenten soms zegeningen. Ik vond dit werkelijk prachtig om te zien en mee te maken.

de kat? deze lag te slapen en is zo goed als doof, deze sliep door. En ik gaf hem een knuffeltje.

 

Egeltje

Onze kippen lopen overdag los en hebben de neiging, overal eitjes te leggen. Nu schijnt het, dat egeltjes van eitjes houden en we een egeltje in de tuin hebben, die eitjes opsporen als late avond hobby heeft.

Omdat we tot vrij laat en met dikke vesten buiten blijven zitten, komt het wel eens voor, dat er een snuffelend egeltje voorbij loopt. Dat klinkt als een motortje. Toen ik dat voor het eerst hoorde, moest ik erg lachen.

Rens zei, dat hij niet wilde dat dit egeltje alle eitjes op zou smikkelen, die in een hoek van de schuur zouden liggen.

Van mij mocht het egeltje er best eentje hebben hoor. Ik verzekerde Rens, dat, als ik het egeltje hoorde eten, ik eitjes weg zou gaan halen. Zo erg vond ik dat namelijk niet en ik zat lekker met de kat op schoot. Gezellig en lekker warm. Bovendien is de kat Deci 16 en een half en mankeert van alles, zodat elk moment samen ik als waardevol beschouw.

En ja hoor, in de hoek achter en tussen het tuingereedschap, zat het egeltje te smikkelen. Ik kreeg mijn zin, het egeltje ook. Hij kreeg 1 eitje en ik haalde de rest weg. Het egeltje ging in mekaar zitten en ik vroeg me af, of hij ervan baalde, dat zijn schat aan eten nu aan het verdwijnen was. Egeltjes hebben stekeltjes en dat zou hu wapen zijn. Maar toch vond ik het een klein beetje griezelig, zo vlak naast het stekelige diertje, zijn lekkers weg te roven. Alhoewel, wie was nou de rover? Hij was de eerlijke vinder….

Ik ben blij, dat ik heb egzorgd, dat het egeltje tenminste 1 eitje kreeg.

De rest van de eitjes gaven we weg aan schoonpa, die langs kwam. Is 1 eitje voor een egeltje dan zo’n ramp, bedcaht ik me? Ik besloot, wat lui te zijn in het opsporen van eitjes. Egeltjes moeten slakjes eten, volgens Rens. Ja dat kan ook zijn, maar slakjes zijn ook weer diertjes en dat vind ik ook weer zielig. Ik heb nu een slakkie gered door het egeltje een eitje te laten verorberen. De kat heeft langer op schoot gezeten en schoonpa kreeg toch nog 10 eitjes. En 11 hadden er toch niet in het doosje gepast. Iedereen blij. Het egeltje. Slakkie. De kat. Schoonpa. Ik. Alleen Rens niet. Maar ach, die moet dan maar niet zeuren en blij zijn, dat de anderen allemaal blij zijn.

Ik zal hem deze week een eitje en een peer uit eigen tuin geven. Knipoog. Ik maak het wel weer goed.

De meereizende vlieg

Gisteren reed ik met de auto en zag, nadat ik gestart had en weg reed, dat er een vlieg op de vooruit zat.

Links van mij, een beetje in de hoek.

Omdat ik wel eens een spin mee heb laten reizen, die aan de auto spiegel zat, zo ook een aan mijn fiets, dit kilometers volhield, wat me destijds echt heel echt verbaasde, besloot ik af en toe een blik op de vlieg te werpen, tussen de langdurige blikken die ik op de weg moest houden.

Nou, echt wonderbaarlijk waanzinnig en weerzinwekkend. na 87 tot 8 kilometer zag ik, dat de vlieg er moeite mee kreeg. O ik baalde, want ik was nog niet op de plaats van Bestemming aangekomen, nog 3 kilometer zou dat zijn en ik hoopte toch zo, dat Vlieg, die al een vertrouwen reisgenoot was geworden, met mij samen Aan zou komen. Weg zou vliegen als ik uit de auto stapte.

Wat een kracht, wat een vliegje....Als ik er aan terugdenk, vind ik dit kracht, lef hebben en bewondering. En, dat ik best zou willen weten, vlieg, waar ben je nu?

 

Dit was het verhaal van een Vlieg, die meereed.

Home isolation......


Wat een rare tijd. Lockdown en binnen blijven. Uit de buurt van anderen, regeltjes.

Spannend hoe het zal gaan. Ik val onder degenen die de afgesproken regeltjes naleven.
Dat is mijn houvast. Omdat er zo heel veel onbekend is, doe ik wat men adviseert.

Weken later hou ik me er nog steeds aan.

Mensen vliegen heen en weer. Gaan ook meer reizen. Mijn hoofd raakt vol: kan dit?

Ik was mijn handen en hou afstand.
Ik kom in de buurt van mensen die dit niet doen of minder doen.

Ik lees over grofweg 2 groepen mensen. En eentje er tussenin.
1 die regels volgen zoals ik dat doe.
Die er tussenin: nuchterder worden en het wat minder nauw nemen zit er tussenin, of die het vergeten zijn, een smoesje hebben (omdat vergeten niet zo snugger klinkt)
2 die blij zijn dat het zo goed gaat en de regels niet nauw meer nemen. De gok wagen en genieten van de weer wat vrijere wereld.

Ik snap dit niet en blijf de regels volgen die er nu gelden.
Ik hou afstand en voel me niet prettig tussen mensen van groep 2. Die ertussenin, daar valt nog wat mee te leven. Maar erg prettig en het gevoel van vrijheid voelen? Nee. Meningsuiting dan? Nee ook niet. Bij de een ben je helemaal top hoe je het doet. Bij anderen een dikke aanstelster, overdreven en heb je soms smetvrees.

Volgens mij is het grootste deel een realistische blik.
Wat meer angst om het te verspreiden door mijn eigen vergeten en faalansgt, niet te voldoen: dat was het aan het begin van de lockdown. Door mijn vitale beroep. Dupeer ik anderen niet door mijn nalatigheid, als ik iets vergeet van al die afgesproken regeltjes..?

Nu is het de verbazing en verwondering, dat mensen zo verschillend kunnen doen en doen, hoe ze doen. Ik kijk met verbazing om me heen. Is dit waar? Leef ik hier tussenin?

Mijn realistische blik van het heden, lijkt niet meer op die faalansgt van in april. Ik hou me juist wel aan de regels en vraag me af waar dit in vredesnaam heen gaat....als er zovelen hier steeds minder mee doen....

En de vraag: wat moet ik daar zelf mee? Ik streef naar een zo gezond mogelijk blijvend mens, met mijn vitale beroep, om zelf gezond te blijven. Zodat ik ook anderen niet kan besmetten.
Reden: met name mijn vitale beroep en mijn verantwoordelijkheid richting: andere mensen!

Dit is verwarrend. Ik doe mijn best voor andere mensen. Waarvan een groot deel....Precies!!!!


deal, maar dan zonder handjes schudden.samen met elkaar, zorgen we voor elkaar. Door afstand te houden maken we verbinding.......

Ik mis nu regelmatig de verbinding...doordat de verschillende manier van omgaan met...afstand schept......We zullen zien......Ik blijf maar veel binnen en thuis, onze eigen tuin met diertjes....neem geen risico.....ik weet niet wat ik tref. bang voor de toekomst: ja, dat ben ik. We moeten het samen doen en dat merk ik niet genoeg....