alweer een jaar terug


wat gaat het leven snel

met in mijn hoofd en lijf de gedachte en gevoel
aan de sterfdag van mijn vader
vorige week, die dag die alweer precies een jaar terug was
was ik in de tuin, buiten, binnen, thuis, terras, tuin, weer buiten, weer binnen
even niemand bij me die zei: laten we even samen buiten gaan zitten (of samen binnen/in de tuin)
dus bleef ik naar buiten, binnen, tuin, terras en zo gaan

en ging daarna, tgv een ineens opkomende variant, de zolder op
een zwoele avond
onrust in mijn hoofd en lijf
ondanks het watervalletje en het gezang van de merel (voor mij)
klom ik die hete benauwde zolder op

ik zag een plakboek
en werd er naar getrokken
het moest vast zo zijn
heb de verdere avond genoten
genieten en tranen
om het moois en het gemis

plakboek gemaakt door ons
tijdens een verhuizing
tussen dozen en spullen
zonder meubels
zittende op dozen
geplakt en geknipt
met lol
met als produkt: dit plakboek

met als doel: te geven
aan mijn ouders, die elkaar toen zoveel jaar kenden
wat begon, toen ze 4 en 6 waren

ik zat met onze gift in mijn handen
verzonken
genoot
miste
huilde
en was tegelijk ook blij
met pijn in mijn hart, ook heel hartverwarmend