Grasmaaiers maaien kort. Er komt nieuw gras. Vernieuwing. Groen gras. Knollenland.
Gras bij de buren tralala
         




Gelezen in tijdschrift: Verlies van vertrouwde stukjes (dingen,mensen, gewoonten gebruiken, omgeving) uit je omgeving kan je dwingen naar je eigen leven te kijken en dit een betekenis te geven die er eerder misschien niet was. Het kan zijn, dat je op een andere manier naar je eigen leven gaat kijken, zelfs alsof je een soort ander leven begint.


 Denk denk........Wat zou die gaan doen, denken jullie...?

Ik had de tekst hierboven wat aangepast, was me wat te lang en ingewikkeld. Ben niet zo van den snuggere dezer dagen. Beetje moe....Denk niet zo veel. De tekst is wel diepzinnig, raakt me ook. Ik maak er een liedje bij, anders word ik te verdrietig. Het is goed om eens over na te denken en te laten bezinken. Dat kan in een luie stoel. Het gaat om het gevoel. Met alleen denken en doen kom je er niet.
Lui liggen kun je een voorbeeld nemen aan Rooie Poes, bij mensen heet dit mediteren of mindfullness. Is heel lastig, te leren voor volwassen mensen, hele studies en workshops worden hier aan gewijd. Neem een voorbeeld aan onze Rooie Poes:
(Is een stuk goedkoper, kunnen we een donatie doen voor onderzoek om zieken te genezen)

 jaja pas maar op, als Rooie Poes effe wakker is.....heb je de knollen aan het dansen.....

Wat is raar? Wat is normaal?

En hoe is het, als je beseft en steeds bewuster bent, van de gedachte, dat je nu leeft?
Dat alles voorbij gaat en er geen houvast is. Dat alles verdwijnt en sporen achterlaat.
Het is zoals het is. het was zoals het was. het wordt zoals het wordt.
Hoe 'gewoon' dat klinkt. En hoe vreselijke moeilijk dit simpele in de praktijk kan zijn.....


Raar?
           Uniek


                                                      Jaloers
      Vriendschap







Ieder mens is anders. Is dat raar? Of is gemiddeld zijn 'gewoon' ?
 Normaal?
Als mensen vinden dat ik rare gewoonten heb en mijn lichaam reageert ineens raar, dan is het mijn eigen schuld.
Wat vreemd eigenlijk, dat ik met mensen die dingen die ik doe raar vinden en mijn lichaams reacties normaal op dit 'rare'.
gekkie
Wat vreemd eigenlijk, dat ik met mensen die in mijn doen dingen raar vinden en de reacties daarop vanzelfsprekend en raar als gevolg op raar, niet over deze rare dingen spreek. Ik hoor voortdurend raar, terwijl dit ten koste gaat van de inhoud; verder dan bepaald worden en horen van de ander, dat dit 'raar'is wat ik doe, komen we niet. Sterker nog, het is het herhalen van de ander die bevestigd wil hebben, dat ik dit ook raar vind en eindelijk eens normaal ga doen, omdat degene (vast en zeker) om me geeft, betrokken is, het beste met me voor heeft enz enz, maar het wel beter weet dan ik. Want, hoe kan het ook anders, deze persoon heeft deze 'rare' verschijnselen niet en doet die 'rare' dingen van mij niet. En over de wel rare dingen van degene zelf, daar hebben we het nu niet over en is geen onderwerp van egsprek, geen item. Nee, de ander wil mij helpen, met goede adviezen. Om mij van mijn rare dingen af te helpen.
Ik blijf liever raar dan standaard, waarbij ik de wel rare dingen moet verstoppen omdat in deze normale wereld niet over rare dingen en gewoonten gesproken wordt. Mocht er wel wat raars gebeuren , dan wordt het verzwegen en is het 'mijn zaak niet'. Niks mee te maken, verbloemen, verdoezelen. Punt klaar. Niet aanstellen en niet zeuren. En ben ik betrokken, dan ben ik een bemoeial.

Misschien moeten we een spiegel kopen en aan ieder overlaten, wat gewoon is en raar is, afhankelijk van wat de persoon zelf wil en wat bij die persoon zelf past. In deze humanistische maatschappij, mag je namelijk doen wat je 'leuk' vindt, je eigen mening hebben, je eigen keuzes maken. Ho maar, totdat het raar wordt, want dan  ben je ongewoon. Dat zie je toch? je lichaam reageert raar. En dat is precies wat we je nou altijd al hebben gezegd. Doe eens normaal.

Wat is normaal? Doen, hoe je bent. Just you. Wat bij jou past.
Als je probeert anders te doen of je anders voort e doen dan je bent, dan is dat abnormaal.
Mijn stelling. En ik denk dat dat zo is.

Raar? Nee, anders dan gebruikelijk. 
Wees geïnteresseerd in de ander en vraag waarom. Waarom ben je anders?
En omarm je anders-zijn.
Anders werd het wel verdomd saai op deze wereld....
Als iedereen hetzelfde zou zijn
Zo gemiddeld
Want verschillen merk je op, als er anderen zijn om je heen
Als je gezien wordt
Dan ben je gezien
Punt. Geslepen. Mooi. Tot in de puntjes. 
Kun je voor tekenen. En op rekenen.
Hoewel ik niet goed kan rekenen. Ik reken erop.
Let goed op, of je nog iets uit wilt gummen. Of dat er gegumd kan worden. En of het dan onzichtbaar wordt. Of gezien mag worden. Dat het er heeft gestaan. Stand gemaakt.
      Be yourself 

Dan even iets persoonlijks. Omdat ik aan mijn zieke nicht denk en zo zo meeleef, Omdat mensen het zo zo moeilijk vinden, hiermee om te gaan. En zij het zo zo goed en zo zo knap doet.
Hetty ik hou van je. Ik vind het zo zo rot dat je zo zo ziek bent. Ik wil bij je zijn, nog dingen met je delen. Samen lachen, giechelen, kletsen, geheimpjes hebben elkaar aankijken en genoeg weten, juist daarom. Omdat jij het bent, Dit is zo shit. Ik zal je zo gaan missen joh. Knuffeltjes van je nichie xxx