Vandaag ben ik weer eens even heel hard aan het spelen geweest. Waar ik werk is vaak piano muziek te horen. Ik durf nooit te spelen als anderen mij horen. Ik doe het omdat ik het leuk vind. Vaak spelen mensen, willen ze laten zien hoe goed ze het kunnen. Mij gaat het om het doen. Natuurlijk zou ik wel keigoed willen zijn...

Ooit verzonnen we hier iets over.
Als kind speelde ik tennis en piano, omdat ik het leuk vond.
Toen ik bij de senioren ging tennissen, moest het ineens om wedstrijden en winnen gaan. tegen elkaar schreeuwen en roepen, gemengd dubbel spelen. Toen ga fik er de brui aan. Ik vond het niet leuk meer.
Enkele jaren kwam ik erachter, dat dit de reden was, van mij stoppen met enkele van mijn hobby's.

En toen pakte ik ze weer op.

Het is ook heel leuk, om te jongleren.
Ik doe dat elke dag. Al jaren! En leuk dat het is joh!
Ooit voeg toen iemand er dingen over. Of de ballen altijd weer in mijn handen kwamen. Ja, tuurlijk.
Vangen? Nee, bijna nooit. Maar leuk dat het is! Enorm lachen en lol. Kan niet zonder, doe het elke dag! Echt gaaf joh!
En kan ik het goed? Neeeeeeeeeeeee! Kan er geen bal van! Doe het al n jaar of 10, maar vangen? Ho maar. Maaaaaar: leuk dat het is! Moet je ook eens proberen!!

Dan zie je de mensen kijken, die is gek. Haha, verbaasd.
Als je dan uitlegt, dat het om het doen en het plezier gaat, dan knikt iedereen.
Maar als je dit dan vertelt, dan kijken de mensen verbaasd, het is blijkbaar nog niet gedaald, ingeburgerd, ingebalanceerd. de ballen vallen omlaag maar zijn nog niet op de juiste plek gevallen, bij de mensen. denk ik.

En ik heb lekker binnenpretjes.